Karbapenemy
Są to leki podawane pozajelitowo o bardzo szerokim zakresie działania. Stosowane w zakażeniach bakteriami G(+), G(-), bakteriami tlenowymi i beztlenowymi. Wykazują efekt poantybiotykowy (PAE post antibiotic effect) pojawiający się po pewnym czasie od przyjęcia antybiotyku, polegający na utrzymaniu się działania przeciwbakteryjnego pomimo braku obecności leku w organizmie. Karbapenemy są stosowane w ostateczności w ciężkich zakażeniach układu oddechowego, układu pokarmowego, zakażeniach szpitalnych, pooperacyjnych. Meropenem jest stosowany w zakażeniu opon mózgowo-rdzeniowych, imipenem nie może być tu stosowany ze względu na ryzyko wystąpienia drgawek. Skuteczne w zakażeniach Pseudomonas aeruginosa, w szczególności imipenem w połączeniu z antybiotykami aminoglikozydowymi.
- Imipenem
- Meropenem
- Biapenem
Do działań niepożądanych należą: drgawki, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, zakrzepowe zapalenie żył (w podaniu dożylnym), reakcje alergiczne, grzybica jamy ustnej, nefrotoksyczność (imipenem).
Monobaktamy
Nie działają na bakterie G(+) i bakterie beztlenowe. Są stosowane w leczeniu zakażeń bakteriami G(-) w tym Pseudomonas aeruginosa. Nie przechodzą do ośrodkowego układu nerwowego (OUN)
- Aztreonam (podawany pozajelitowo)
- Karumonam (podawany pozajelitowo)
- Tigemonam (podawany doustnie)